31 Aralık 2012 Pazartesi

2012 BİTERKEN...


2012 acısı ve tatlısıyla bitti bile... Dünyanın en harika hediyesini bu yıl aldım, o yüzden benim için çok önemli bir yıldı ama maalesef ailemizden 2 kişiyi kaybettik, çok üzüldük. Hiç böylesine uç sevinçlerimin ve üzüntülerimin olduğu bir sene geçirmemiştim. Sağlığın, şükretmenin ne kadar önemli olduğunu daha iyi öğrendiğim bir yıl oldu benim için. Bol bol listeler yaptım, sadece 4'te 1'ine uyabildiğim:)  Her gece, her sabah, gün içinde olur olmaz vakitlerde, hele bir de çikolata ve tatlı yediğimde hissetiğim tekmelerine ayıla bayıla güldüğüm canım oğlumun içimde yarattığı mucizeye tanık oldum ve olmaya da devam ediyorum. Benden mutlusu yok şu anda:)
Bu akşam da biri karnımda, biri yanımda olmak üzere hayatımın aşklarıyla sakin bir yeni yıl geçireceğim kısmetse. Bol dinlenmeli, bol tv izlemeli ve bol yemekli:) Tabii bol bol şükrederek, 2013'ten bol sağlık, huzur ve mutluluk dileyerek... Minnak kuzumla geçireceğimiz (inşallah) harika günleri hayal ederek...
Herkese hayallerinin gerçekleşeceği güzel bir yıl diliyorum...

*Resim alıntıdır.
 

5 Aralık 2012 Çarşamba

TATLI TELAŞELER...

2012 iyisiyle kötüsüyle biterken, canımın diğer yarısı kardeşim Esra'mın kız isteme/söz olayı vesilesiyle Bursa'daydık. Heyecan dolu ve duygu yüklü bir gündü bizim için. Canım benim, öyle güzel ve öyle heyecanlıydı ki, onu öyle görmek beni inanılmaz mutlu etti. Tabii en zor anları canım annem ve canım babam yaşadılar. 2. defa kız vermek çok da kolay olmasa gerek:) Babam araya "Bursa sınırları dışında olsaydı inanın çok fazla düşünür, hatta vermezdim, gurbetlik çok zor." diye de sıkıştırmayı ihmal etmedi:)) (Benim kafaya koca bir kaya fırlattı anlayacağınız:)) Napalım, gönüller bir olsun:) Adetleri yerine getirmeye çalıştık hep, tuzlu kahve içirdim sevgili damadımıza, hem de kendi ellerimle koydum tuzunu, gerçi biraz abartmış olabilirim, bir fincan kahveye yaklaşık 1,5 tatlı kaşığı tuz koydum:)) Zavallım, su bile vermedim çocuğa, eminim bendeki bu hırsa bir anlam verememiştir ama napayım, 6 sene önce sevgili eşime de aynı şeyleri yapmışlardı, kuzu kuzu içmişti, hem de temmuz sıcağında. (intikaaaaaaaammmmm:)))))) şaka bir yana çok güzel bir akşamdı, iki taraf da mutluydu. Ben hormonların da etkisiyle ağlak, zırlak birine dönüştüm, ne olacak bu halim bilemiyorum:) Şimdi sizleri o güzel günden fotolarla baş başa bırakıyorum...
 
 
Bunlar gelenlere dağıttığımız sevgili annemin, teyzelerimin ve yengelerimin emek verdiği havlular.
 
 
Karşı tarafa verdiğimiz söz tepsisi
 
 
Anneannemin el emeği iğne oyaları ile hazırladığımız bohçalar
 
 
Yüzükler...
 
Hazırlıklar erkenden başladı:)
 
Pasta ve çikolatalar hem görüntüleriyle hem de tatlarıyla çok beğenildi, Uzay pastanesine teşekkürler...
 
 
 
Söz ve pasta kesildi:)
 
Kardeşime getirilen güzel çiçekler...
 
 
ve içi nefis çikolatalarla dolu çikolata tabağı...
 
Çok güzel bir deneyimdi benim için, canım kardeşimin böylesine mutlu bir gününe şahit olmak. Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah...