BURHANİYE-ALİBEY (CUNDA) PART-II

Pazar günü Burhaniye'deki iş bitince, kendimizi Alibey Adası'nın muhteşem güzelliklerine attık. Alibey Adası çok kalabalık değildi, şehir merkezine yakın olmaması en önemli sebeplerden biri tabii. Mesela Foça nasıl da kalabalıktır, restaurantlarda yer bulmak için köşe kapmaca oynamanız gerekir böyle havalarda:)) Karşıyaka'ya maksimum 30 dk.lık bir mesafede olunca, 35 buçukluların gözde yeridir:)))

Neyse efendim, Alibey'de yazdan kalma bir günde, gezdik, yedik, eğlendik, yorulduk, temiz havadan çarpıldık:)))  Bu arada ben Alibey Adasına arada bir Cunda derim, Ama çoğunlukla Alibey demeyi uygun görüyorum. Alibey Adası'nın bugünkü ismi, Kurtuluş Savaşı'nda padişahın 'Yunanlılara teslim olun' emrine karşı gelerek silahlı mücadeleye başlayan ilk birliğin kumandanı Yarbay Ali Çetinkaya'ya ithaftır. Bu yüzden Alibey olarak hitap etmek çok daha doğru ve güzel geliyor bana. Daha detaylı bilgi için: TIK TIK

(balıkçıyı merakla bekleyen minnak:))

 

Restaurantların çoğu kapalıydı, biz bir yer bulduk, çok hoş, nezih, ahşap ve taş dokuların hakim olduğu bir dekorasyonu olan, balık ve mezeleri leziz bir yer. Girerken nedense tabelasına bakmadım ve ismini hatırlayamıyorum ama Alibey sahiline girişteki ilk restaurant, hatta sol yanında küçük bir park var. Sıcak ot diye birşey getirdiler, resmini çekemeden tükendi:)) içindeki otların ne olduğunu ısrarla sormama rağmen ser verip sır vermediler:)) Tadı itibariyle deniz börülcesini, görüntü olarak da şevketibostanı anımsattı bana:)

Ali Çetinkaya, Büyük Afyon'lu olmasıyla eşimin, Bursa Işıklar Askeri Lisesi'ni bitirmiş olmasıyla benim daha da gururlanmamızı sağladı:))))

Daha gezilip görülecek birçok yeri var Alibey Adası'nın. Ancak biz süre kısıtlılığı ve yorgunluğumuz yüzünden sahil şeridinde gezindik. Gitmemiş olanlar varsa, eski kiliseyi, ara sokaklardaki muhteşem rum evlerini görmeyi ve yazın gideceklerse sahil kenarına kurulan masalarda yemek yemeyi ihmal etmesinler.. Her zaman dediğim gibi "vatanım vatanım, cennet vatanım!!!"